این همه "دوستت دارم" را
براى کدامین روز مبادا کنار گذاشته ایم؟؟؟!
باور کن مردگان بوى گل را استشمام نمیکنند !
از صدایتان
برای فریاد مهربانی،
از گوش هایتان
برای غمخواری،
از دستانتان
برای نیکوکاری!
از ذهنتان
برای راستی و درستی
و از قلبتان برای عشق
استفاده کنید...
بی هیچ توقعی لبخند بزن??
گلهایی که در انزوا? جنگل م?رو?ند عطر خود را منتشر م?کنند،
چه کس? در آنجا باشد که از آنها قدردان? کند، چه نباشد؛
چه کس? از کنارشان بگذرد، چه نگذرد؛
معطر بودن، طب?عت گل است.
مانند انسانها?? که وجودشان سرشار از عشق است و بی هیچ توقعی لبخند میزنند و مهربانند.
مهربان باشیم??
???
وقتی یک نیلوفر مرداب سر از آب بیرون می آورد
و زیبایی های خود را به معرض نمایش میگذارد
تو هم میتوانی ...
تو هم میتوانی از حصار تنهایی خویش سر در آوری
و به همگان ثابت کنی که آفرینش تو حقیقتا زیبا بوده ست
سرت را بیرون بیاور و زیبایی هایت را به دیگران نشان بده
زیبایی های تو قرار نیست به دیگران فخری بفروشد
تو قرار ست آن چه که خالقت نزد تو به امانت سپرده شده ست
را احیاء کنی و دیگران را هم به این امر مهم تشویق کنی
خوب من ...
آسمان منتظر بیرون امدن توست....
اندیشه هایت ناب...???
هم? ما انسانها از بدو تولد یک کوله پشتی روی پشتمون داریم. بعضی از ما سنگ هایی که در طول جاد? زندگی به سمتمون پرتاب میشه را بر می داریم و داخل کوله پشتیمون میندازیم به امید روزی که همون سنگ رو به سمت کسی که به سمتمون پرتاب کرده و ما را زخمی کرده پرتاب کنیم و انتقام بگیریم. غافل از اینکه فقط داریم بارمون رو سنگین می کنیم و روزی فرا میرسه که از بس سنگین شدیم توان راه رفتن نخواهیم داشت. عقل و منطقِ سالم حکم میکنه کوله پشتی وجودمون رو خالی کنیم و سبکبال راه بریم و لذت ببریم از زندگی که تکرار شدنی نیست. بخشایش به معنای رها کردن خود از آن بار سنگین است. بخشایش لطف به دیگران نیست، لطف به خود ماست.
هم? ما انسانها از بدو تولد یک کوله پشتی روی پشتمون داریم. بعضی از ما سنگ هایی که در طول جاد? زندگی به سمتمون پرتاب میشه را بر می داریم و داخل کوله پشتیمون میندازیم به امید روزی که همون سنگ رو به سمت کسی که به سمتمون پرتاب کرده و ما را زخمی کرده پرتاب کنیم و انتقام بگیریم. غافل از اینکه فقط داریم بارمون رو سنگین می کنیم و روزی فرا میرسه که از بس سنگین شدیم توان راه رفتن نخواهیم داشت. عقل و منطقِ سالم حکم میکنه کوله پشتی وجودمون رو خالی کنیم و سبکبال راه بریم و لذت ببریم از زندگی که تکرار شدنی نیست. بخشایش به معنای رها کردن خود از آن بار سنگین است. بخشایش لطف به دیگران نیست، لطف به خود ماست.
