اندکی صبر سحر نزدیک است...

 الإمام علی علیه  السلام  :  

ارزش چهار چیز را جز چهار گروه نمى شناسند :

[ارزش ]جوانى را جز پیران نمى شناسند؛

 [ارزش] آرامش (آسایش) را جز گرفتاران نمى شناسند ؛

 [ارزش] سلامت را جز بیماران نمى شناسند ، 

و[ارزش] زندگى را جز مُردگان نمى دانند .

  مَثَل حکیمانه اى مى گوید : «آه! اى کاش ، جوان مى دانست و آه! اى کاش ، پیر مى توانست» .

 از بدى روزگار این است که به ما حکمت نمى آموزد ، جز در دوران پیرى که جوانى را از ما مى گیرد . 

در جوانى ، توان بر انجام دادن کار داریم ، ولى نمى دانیم چه کارى را به انجام برسانیم 

و در پیرى ، ناتوان از انجام دادن کاریم ، ولى مى دانیم چه باید انجام دهیم! 

المواعظ العددیّة : ص 218

م:

??وقتی آنکس ?ه دوستش داریم بیمار می شود می گوییم امتحان الهی است.

?و هنگامی که بیمار می شود شخصی که دوستش نداریم می گوییم عقوبت الهی...!

?? وقتی آنکس که دوستش داریم دچار مصیبتی می شود می گوییم از بس که خوب بود.

?و هنگامی که به مصیبتی دچار می شود شخصی که دوستش نداریم می گوییم از بس که ظالم بود...!

??مراقب باشیم...!

قضا و قدر الهی را آن طور که پسندمان هست تقسیم نکنیم...!

? همه ما حامل عیوب زیادی هستیم و اگر لباسی از سوی خدا که نامش  سِتْر (پوشش) است نبود گردنهای ما از شدّتِ خجالت خم می شد.

?? پس عیب جویی نکنیم در حالی که عیوب زیادی چون خون در رگ ها، در وجودمان جاریست...

??

مطالبی که در مورد فواید علمی نماز گفته می شود، همگی دربرگیرنده بعد کوچکی از ابعاد متعدد نماز است و پرداختن به فواید دنیوی و مزایای مادی نماز، هرگز نباید انسان را از توجه به دریاهای نور و معنویت همراه با نماز، غافل کند و بر این اساس باید مراقب بود که توجه به مزایای پزشکی نماز و این قبیل مقولات، تنها به عنوان تأییدات علمی و دنیایی بر این عبودیت محض شود و خدای نکرده، حدود فواید و مزایای این فرضیه نورانی، در حد خاک و دنیا باقی نماند و حکایت آن گروه گمراه که نماز را به یک نوع ورزش سوئیسی تشبیه کرده بودند و دل خوش داشتند که فلسفه نماز را دریافته اند، نشود.

هر انسان طبیعی در حدود 3/1 عمر خود را در خواب به سر می برد و تأثیر خواب بر روان و جسم انسان از دانسته های مسلم علم پزشکی است. به طوری که امروزه تغییرات خواب انسان از پیش آگهی های مهم و قابل توجه در زمینه ابتلا به بیماری ها، به حساب می آید.

به عنوان مثال، در اشخاص مبتلا به افسردگی، میزان خواب به نحو چشمگیری افزایش و یا به ندرت کاهش پیدا می کند. تغییرات خواب انسان در بیماری های جسمی نیز بسیار چشمگیر است، به خصوص اگر تأثیر ناراحتی های روان انسان بر جسم او را در نظر داشته باشیم و به یاد آوریم که بیش از 60 درصد مراجعه کنندگان به بیمارستان های عمومی، در واقع از یک مشکل روانی رنج می برند.

به این ترتیب ایجاد بهداشت خواب، در واقع یک رکن مهم بهداشت روانی و جسمی به حساب می آید و هر عاملی که در تنظیم بهداشت خواب مؤثر باشد، پیشگیری کننده و حتی درمانگر بسیاری از بیماری های جسمی و روانی است.

در این مورد در شماره های بعدی باز هم سخن خواهیم داشت.
تبیان